bak kalbim üşüyor aşkın ellerinde
baksam ısıtanım yok yabancıyım gözlerinde
güneş bile canımı öğlesine çok yakıyor
kayboluyorum sanki dünyanın içerisin de

gitsem varsam bir adım ötelere
belki de kavuşurum uzak diyarlarda ki özlemlere
erir mum olur şu yüreğim
acımasız insanların keskin kılıç gibi sözleriyle

işte o zaman kırılırım ben
dökülürüm bir gül gibi ayaklarının dibine
sana verecek kalbim yok artık ,yok
ben taş bastım o sevdalı yüreğime

yamalı kalbim ellerimde
dikiş tutsa da , hiç güveni yok , yok kimselere
belki sever de aşk-ı bulur
ama tatmaz kalbim bir daha mutluluğu hiç kimsede

beni bu dünyaya bağlayan hiç bir şey yok
ciğerleri beş para etmez insanlık için , gönlümüzdeki değerler niye

vefasız alemin sarhoşu olmuşum ben
aşktan dersimi almışım çoktan beri ihaneti görünce

bağları bozuk ilişkilerin
belkide çelişkileri karışmış gönlümde
unutulmus ne varsa
hepside geçmiş günlerde , anılar da defterimde

hatıralar dağılmış bir bir köşelerde
o neşeli hayat ,yok artık , yok ikimizde
düştükçe düştün sen gözümde ,
yok oldun ,kayboldun benliğimde

yürüdüğümüz o sevda yollarında ,
kaybolduk biz, kaybolduk , bir girdaba girince



şiir c.ceylan yılmaz