Birini sorunca dindar diyorlar
Camiden çıkmaz çok dinsizler gördüm.
Kendileri haram lokma yiyorlar
Açık konuşmayan densizler gördüm.

Kendi öz geçmişi herkesten kara
Devletin sırtında şifasız yara
Kendini bilmezin teki madara
Âlim geçinen çok fensizler gördüm.

Palavra atınca mangal külsüzdür
Bastığı topraklar narin gülsüzdür
Nesli kendisiyle biter dölsüzdür
Tahtası kırık çok yansızlar gördüm.

Elbise ütülü taralı saçı
Deneyip bilmeli insandır kaçı?
Sallayarak yürür yollarda gıçı
Kara çarşaflı çok donsuzlar gördüm.

Alafranga dil kibar konuşur
Yerine göre her şekle dönüşür
Sıkışır şeytana gider danışır
Sakalı kirli çok bensizler gördüm.

Hep başkalarında görür lekeyi
Sorsan bilmiyordur keçi tekeyi
Fino gibi gezer vermiş yakayı
Cinsiyeti bozuk dansözler gördüm.

Dursunî gösterir tende çamuru
Müspette insanın bozuk hamuru
Vatan kemirirken geçer samuru
Şehide küfreden kansızlar gördüm.

Dursun Yeşil –2009