0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
610
Okunma
Boğazıma irin gibi yerleşen acıyı
Yutkundukça oluşan dev kazanı gibi
Bir çağlayan
Ve altında yıkanan bir adam
Omuzlarından dökülen taptaze
Bir günahı silmeye çalışır gibi
İliklerinde hissettiği ölümün soluğu
Ve damarlarından atamadığı
Bir mızrak boyu kini
Ve alyuvarlarından çekip çıkardığı
Bu gördüğümüz
Birlikte döndüğümüz saadet evreninin
Bir damla kanı
İçine atıp atıp gebe kalan hüznü
Şimdi duvarlarına çizdiği isyanı
Doluyor
Ve doldukça taşıyor
Gecenin isli kederi
Yalnız dolaşan
Adamların kadınların
Dirilik soluğu iç çekişlerimde
Ve saçlarına tutturduğum şarkının
Burukluğu akyuvarlarımda
Bir hücrem diğer hücreme
Bir hikaye anlatıyor
Sonsuz bir sohbet müeyyidesi
Ve bu duyduğum damarlarımda
Hücrelerimin gıcırtısı