arkadaşım,
bana sonu olmayan bir umut ver
uçsuz bucaksız
kanatlar takan
yağmurlar gibi yağıp
seller olan
rüzgarlar gibi esip
fırtınalar koparan
masmavi gökyüzünü öpüp
güneşle her sabah tekrar doğan
nefret ve kini toprağa gömüp
kolkola insanlarla dalaşan..

arkadaşım,
bana sonu olmayan bir sevda ver
uçsuz bucaksız
güzeliklerle ebedi kılınan
insanları kucaklayan
hayvanları dışlamayan
hayatın/ın bir parçası yapan
yeşil için ölümü dahi gözü alan
ağlanacaksa
tek mutluluk tek sevinç için olan..

arkadaşım,
bana sonu olmayan bir dünya ver
uçsuz bucaksız
her adımı
her anı insanlıkla anılan
barış naraları atılan
savaşı tarih kitaplarından dahi
yırtıp atılan
cehennemi unutturup
cenneti mekanın da kuran..

arkadaşım,
bana sonu olmayan bir insan ver
uçsuz bucaksız
umut saçan
hep çocuk kalan
gülerken gülümserken
en güzel duayı bile gölge de bırakan
sevgi çağlayan
kalbi yüreklere bağlayan
sayan
kendine inanan
keşkelerle yaşamayan
dünyaya
geldiğine pişman olmayan
ve
hiç bir zaman
da
olmayacak
olan...

(Berlin,09.06.2016)

Talat Özgen