İyot kokusu
tuzlu su oksijen
bir sevda çadırının komşularıydı
şimdi gölgeli bir akşamüstünü
mazide yaşıyorum

oysa şimdilerde oralara evler yapmışlar
denize düşen keder mi yoksun diye mi
mırıltılar geliyor kıyıdan kıyıdan
ikimizin sesinden bestelerimiz yakamoz yakamoz
sönmemiş daha ışıltıları
her telden çalıyor rüzgar dolayıp ellerine
funda kokan saçlarını bana getiriyor
yelken olup açılıyorum açık denizde
kaçan bir balık gibi hayalini kucaklıyorum
sen gittiğin gün toplanan çadır eşyalarımız
gözü yaşlı silinmemiş gök yüzünden dualarımız
şimdi hiç bir yerde izi kalmamış
en çok sen istemiştin neydi olmayan
palyaço zamanın burnu gül goncası

kısacası şimdi orda yeller esiyor
iyot kokusu tuzlu su bir onlar halden anlıyor
tuzlu gözyaşlarıma karışıyor
dalıyorum derinlere saatlerce çıkmıyorum su yüzüne
elime dolanıyor saçların seni balıklara anlatıyorum
bir daha asla olmaz o şarkı gibisini yazamayız asla
çok sevenim olur ama sen gibisi olmaz
silinmiş çoktan kumlara yazdığımız yazılar
şimdi hangi aşık balığın karnında ki
o günlerden tanıdık iyot kokusu tuzlu su
ayrıldıkya en azından olmaz bir gün bu aşkın da
her güzel şey gibi biteceğinin ayrılacak olmanın korkusu

Yüksel Nimet Apel

5/Haziran/2016/Pazar/Bodrum