4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
995
Okunma
seni arpej geçiyorum hünnapların arasına
şarapla yontuyorum yalnızlığı
---yeter ki gel..
terkisinde ağlıyorum ayın
sarı
ve tozlanmış
kıpkısa bir rengin.
kalelerin gerisindeyim
çığlık çığlığa tüketiyorum olanakları
adaların çizgisinde
geberiyor gözlerim
-----sonsuz yosun. acı tütün...
zakkum...şarkılar ve saçların
sevda günleri aşıldı
bu zaman ve mekanda yoksun
(açmalı olgunluğunu yüreğinin akdeniz olsun olmasın..)
zulada gri akşamları havalandırmanın
voltalar, direnişler, menekşe sabahlar
illegal seviler patladı
firûzeyi parlatıyoruz
türküleri de
dökülüyor sesleri halkların
ölümüne karar aldırdı sanki
su önceden yazıldı
dolayımlarla damladı esri damarlarıma
sonuçta zulada umut patladı/
kırılsın elleri pandora’nın...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz