2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
989
Okunma
Güneş alıp başını giderken başlar, sonra tüm geceyi yakarım ..
Beklemek koyarım adını kitabımın arasında kurumuş bir papatyanın. Bakarım zamanım dar, kaparım gözlerimi ve önüme dizilen duvarları yıkarım. Sonra yağmurlar toprağa kavuşmadan koşup hayaline sarılırım.
Hani sanki bir sisin içinden geçer gibi, varız ama yok gibi.
Sen bütün gitmelerin ayak sesleri, ben bütün kalmaların soluk gülüşleri.
Yürüdüğün yollarda sessiz sedasız ağladığımı ne yazık ki hiç bilmeyeceksin.
Leytun Kaplan
5.0
100% (4)
Cevap Yaz