EL EDEN GÜZEL
Uzaktan uzağa el eden güzel
Yolumu gözleyen gözleri bilmez
Gönlünü gönlüme yol eden güzel
Giderken bastığı izleri bilmez

Demiş ki ardımdan açık ve seçik
‘’Gülmedi yüzüme yüreği geçik’’
‘’Sevmeyi ne bilsin akıldan kaçık’’
Kalbime yer eden sözleri bilmez

Gel diyor yanıma yaklaş da beri
Üfledin derunda küllenen koru
Düştüğüm yollardan dönemem geri
İçimde harlayan közleri bilmez

Görünce öteden vuslattır sanıp
Kurduğu düşlere kendi de kanıp
Söylenen sözlere hemen inanıp
Derunda çözülmez gizleri bilmez

Sararmış yapraklar düşer dalından
Son bahar görmeyen bilmez halinden
Kendimi bırakır seher yelinden
Takati kesilmiş dizleri bilmez

Bakamam yad ele başımda bağ var
Sırtımı yasladım ardımda dağ var
Tutuldum bir kere kurulmuş ağ var
Ağlarken ıslanan yüzleri bilmez
Derine çizilmiş izleri bilmez
Adnan SİVRİ/BOZKIRÎ 25.05.2016