0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
490
Okunma

Kimseye...
Cesaret edip söyleyemiyordum
Aczi yeti ve çaresizliği sabır biliyordum
Kime ne soracağımı ve nasıl içinden çıkacağımı kestiremiyordum
Sosyal şartlar altında mağdur ve mahzun bir kişilik kimliğinde gelişiyordum
Çok küçük yaşlarda ve çırak olarak verildiğim mekanlarda şefkati uzak buluyordum
Hamiyet beklediğim, samimiyet dilediğim büyüklerden, gözlerinden kızgınlık görüyordum
Herkesin öğle yemeğini bakkaldan alırken, ben yemek yemeğe fırsat bulamıyordum, aç olarak eve geliyordum
Mustafa Cilasun