şiirin temasını anladım okurken... bende düşündüklerimi yazmak istedim...

devlet ve millet olarak şehit cenazelerine gösterilen duyarsızlık beni de çok üzüyor...ama ne yazık ki şimdi ayaklar baş başlar ayak.insanlar üç maymun vaziyetinde...bir gün hesap döner de sapı kime baltası kime döner meçhul...

bu konuda çok şiir yazdım...sanırım en son gözyaşı adlı şiirimi yazdım...başka da varsa şu an hatırlamıyorum ama bir gün muhakkak paylaşılır...duyarlı ve vatanını canı pahasına seven bir insan olarak yazmaya da devam edeceğim... okuyan ve okuyunca düşüncesini değiştiren bir insan dahi kazanabilirsem kardayım...

selam ile...

Sağ olun, teşekkür ederim.

Hâlen yurdumuzun birçok yerinde evden veya mahalleden cenaze çıkmışsa sizin de söylediğiniz gibi düğün, eğlence yapılmaz; ertelenir.

Günümüzde büyük şehirlerde mezarlıkların bazıları yerleşim yerlerinin içinde kaldı.

Benim şahit olduğum bu olayda cenaze ve düğün alayı birbirini hiç görmedi ve aynı mahalleden de değil. Şehrin bir mahallesinde genç yaşta vefat eden birini başka bir mahalledeki şehir mezarlığına defnederken hemen yanındaki mahallede düğün vardı.

Düğün ve cenaze hayatın akışı içinde zaman zaman çakışıyor. Bu, hayatın bir gerçeği ve yadsınamaz. Bu zıtlık aynı zaman diliminde bizlere farklı duygular yaşatıyor ve düşünceye sevk ediyor. Uzun zamandır bu durumu bir şiire taşımak istiyordum. Dün şahit olduğum bu ortam bu şiirin doğumuna vesile oldu. Merhumeye Allah'tan rahmet diliyorum.

Ama son zamanlarda devlet ve millet olarak şehit cenazelerine gösterdiğimiz duyarsızlık üzerinde çokça kafa yorulmalı...

Sevgiler, selamlar.