ah sevgilim ne kaldı geriye
toz ve kül
savruldu gül
hançerdir sevi
geceden yaklaşan
mühürlenmemiş dudağın zincirinde
yenilenmedi zindan
kırık dökük anılar
akıp giden ırmaklarda
küller içinde harlı bir hazandır gül

ah sevgilim ne kaldı geriye
çıplak suyun maviliğinde
yazgısını değiştirmedi bu gemi
kan revan gül
zindanım güvercin sesleriyle dolu
görkemini yitirdi yüzyıllık uykularımda
elinde kırık dökük anılardan kalan yeğni bir gül

ah sevgilim ne kaldı geriye
duvarlar kara yas
avlularda güvercin sesi
yabanıl kederler haykırıyorum
kafesinde yalımlı kuşlar umarsız
çiçeğe kesmiş erkenden bahar
samanyolundaki en parlak yıldız kayıp
çık gel adanmış çöllerin seraplarından
sessizliğin öteki kıyılarından yar

deniz kül rengi
güz tutuklu kırlangıcın kanadında
esrik bir şarkı boşlukta
anıların yenilgisi bu
çiğlerle ört gül hüznü zamanı
elimde kırık dökük anılardan kalan yeğni bir mektup