4
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1567
Okunma
Kafamı parmaklığa dayadım
Duvarlara bakıyorum hep
Anamı anlatırken sana
Gözlerim doluyordu
Yan yana birbirimizi göremeden.
Böylesi daha iyi be Avşar
Nefret ediyordum duvarlardan
Biraz önceye kadar
Öyküm bitene kadar sevdim ama
Gözyaşlarımı saklıyordu duvar
Öykümü öğrendin
Gözyaşlarımda dindi.
Yine nefret ediyorum
Demir parmaklıklardan,
Taş duvardan.
Hişt, hişt Avşar
Uyan, kalk artık şu gereksiz duvarı
Yıkalım aramızdan.
Kenan Çelikkıran Hakkâri 02.08.1980
5.0
100% (6)
Cevap Yaz