3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2988
Okunma
Zincirim;
Kollarımı acıtsan da
Sıksan da bileklerimi
Yetmiş kiloluk gülleyi taşısan da ucunda
Yine seviyorum seni
Hücremin sessizliğini
Ve benim yalnızlığımı
Gideriyorsun ya şıkırtılarınla
Yeter o bana
Ve acıyorum sana zincirim
Seni ham demirken
İşleyip bu hale getiren
Makinelerin başındaki işçim
Biliyor muydu?
Senin insan bileğine takılacağını
Biliyor muydu senin?
Bir ucundan duvara çivileyeceklerini
Ve alın teriyle emeğinin
Tıpkı senin gibi paslanacağını
İnan bir gün bu düzene inat
Seni kıracağım zincirim
İşçimin
Alın teriyle ve emeğiyle birlikte
Artık paslanmayasın diye.
Kenan Çelıkkıran Urfa 27.12.1979
5.0
100% (3)
Cevap Yaz