TEK KİŞİLİK BİR HAYAT


Kadın ve erkek vardı aslında o resimde
Hayaller vardı
Umutlar vardı
Bilinmedik duygular


Sevgimiydi şimdi düşünüyorum da
Hayır
Ama olabilirmiydi
Evet olabilirdi
Sahip çıkılsaydı
Olabilirdi


Tek kişilik bir hayat yaşandı yıllarca
Yalnızlıkları vardı
Günlerce çekip gitmelerinde
Tek kişilik hayatlar yaşattıklarıda

Sabahlara dek ağıtlar yaktırdıklarıda
Neden diye sorulmayışıda
O günler bitirmişti
Biz oluşları


Sadece bir resim gibi ölü düşünceler
Yaşanıyor artık o yüreklerde
Yıllarca sahip çıkılmamaların
Evim ocağım dememelerin
Sevememeleri ilgisizlikleri
göremeyişleri görmeyişleri


Her gün eksiler koydu hayata
Artıları hiç yaşayamayan
Çarpanları olmayan bu hayatın
Bölünen oldu parçalara ayrılan olan yıllarca


Kadın ve erkek vardı o resimde
Ruhsuz duygular
Sevgiye dönüşemeyen hayaller
Sessiz çığlıklar vardı


Duymadı duyamadı yürekler
Kanayan yaraları sarılmayan
Sende ben olamayışlar
Yüreğinde yaşatılamayışlar


Bir gecede yitirilen duygular
Başka bir gecede uyandıracağını sanmaları var ya
Hala umut kesmemeleri var ya
İşte içleri acıtan budur aslında


Çözülemeyen denklemler gibi bir hayat
Bilinemeyen duygular
yok oluşun farkındalığını yaşanamayan yüreklerde
O resim ölü bedenler gibi artık
Anlaşılamayan da bu


Kanatlarını kopardığı günlerden
Bu yana yaşamıyor artık
yürekler
Biliniyor mu


Kanatlarını kıramayacakları
Var resmin yüreğinde
Kırlangıçlarını kırılmadan uçuracağı yürekler
Onlar için yaşayacak bir ölü beden


Onların resimleri yırtılmayacak
Tuvallerinden resimleri silinmeyecek
Onlar ise
Kuş olup uçacak sevdikleriyle
Tek kişilik hayatlar yaşamayacak
Yüreklerinde


DEMET AKYÜREK.