1
Yorum
4
Beğeni
4,3
Puan
745
Okunma
seni sevmek yüreğimin suçuydu
benden bilme
cahilliğine ver garibanın
hor görme
düşünemedi belli ki
düşünemedi yalnızlığını gül gibi yakasında
sızını mıh gibi koynunda
anılarını boncuk boncuk gözyaşlarında
yeminlerini ardın sıra bıraktığın enkazın altında koyup gideceğini
aklamayı
söküp atmayı
yakıp yıkmayı çok denedi
çorak bir çöldü sevdan,yeşeremedi
o kadar kalabalıktı ki boşluğun,
kendine avuç içi kadar yer dahi edinemedi
sahipsizliğini gözyaşlarıyla örttü her gece
acizliğini kimselere belli etmedi
dağ taş üstüne geldi
izlerin,buz gibi kış gecelerinde yüreğini ateşe verdi
yağdı
esti
gürledi
ne ettiyse kendine etti
yine de seni sevmekten vazgeçmedi
öyle ki; bıraktığın boşluğunu bile sevdi...25/05/2016
Can Çalışkan
5.0
75% (3)
2.0
25% (1)
Cevap Yaz