1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1344
Okunma
ZORLUK
Dilini lal edip, ruhunu boğsan
Aklını yenecek nice kurban var.
Şah olup sarayda, hanlarda doğsan,
En son nasibinde cepsiz urban var.
Her adım başında bir evin varsa
Göklerde yedi kat, yerdeki arsa,
Hepsi bir yanını kuşatıp sarsa,
Nasibinde birtek kuru çorban var...
Dünyadan göçünce insanın hası
Zoraki tutulur üçgünlük yası
Hem gamı,kederi, hemde tasası
Doldukça boş kalan birtek torban var.
Ne öte, ne beri belki gerisin
Bırakta ruhunu kalbin erisin
Ne elmas ne yakut kuru derisin
Birde nefis denen çetin zorban var
AYŞE GÜL YILDIRIM
5.0
100% (10)
Cevap Yaz