Bir mübarek sakallı,İhtiyar piri fani
Alın teri dediğin, onda anlam buluyor
Haram yiyip hazıra,oturan onca Cani
Onun dik duruşunda,alçalıp kayboluyor

O`ki;bir Abidedir,Helal kazananlara
Aç gözlü nankörlere,doymayan "Hızan"lara
Göbeğini kaşıyıp,sonradan azanlara
Ona bakan gözlerim,gururlanıp doluyor

Almış terazisini,çökmüş yol kenarına
Doldurmuş meyvesini,tahta sandıklarına
Şükür eder haline,Mevla Kerim yarına
Ezanlar okundukça,Abdestini alıyor

Ağustos`un sıcağı,boncuk boncuk terliyor
Çoluk,çocuk,Torunu,düşünüp içerliyor
Ara sıra bir Türkü,söylenip dertleniyor
"Elma Armut buyurun!"dedikçe sallanıyor

Cennet kokulu Dede,Anadolu İnsanı
Saflık ve mahcubiyet,kokuyor Dört bir yanı
Sermayesi terazi,Tesbihi ve Sübhanı
Dualarla Dans eden ,dudağı Ballanıyor

Akşam olur Bereket,okur günün halına
Sırtlar terazisini,düşer evin yoluna
Selam verir evdeki,eşine ahvalina
Bir huzur ki gözleri,yavaş yavaş dalıyor

Ozan Karapece