Kartal kanatları çıkarıyorum, bu dolunayda.
Çatırtılar duyuluyor.
Siyah ve sert vuruşlarla yükseliyorum aniden,
Ben.
Kararlı bir edayla süzüyorum gökleri,
Kimse yaklaşamıyor
Korkusundan.



Uzundur, uçuyorum ben.
Konduğum hayatların rengine bakıyorum,
Her birinin yerine geçiyorum.
Sonra ,
Her
Birini
Bırakıp
Kendi göğüme yeniden ..



Ben,
Orijinal solları da seviyorum bu arada.
Zaten, hayatı sol/dan soluyorum ben;
Soğuk maddenin gri mavisi, içimdeki boşluklara daha çok yakışıyor.
Ali’yi de bundan sevdim ya ben;

Kuvvetli soğuk oluşundan
Mavisinin..



Anlayın!
Aslında uçmuyorum,
SAVRULUYORUM,
Ben.
Ölü toprağını tırnaklar gibi ciddiyim iddiamda;
Savruluyorum.



Tüm bunlara mukabil içimin mütedeyyin kadını,
Mimiklerini hiç bozmadı.
Müfrezesinde ciddi bir komutan o,
Koruyor beni
Yaşımın
Havalesinden..



Yeter İclal,
Ver ilamımı.
Kopsun kanatlarım,
Daha da uçmak istemiyorum
Sol/uk ve soğuk ..