Yorulsa da kalemim söze nokta koymaktan
Gerçeği vurgulayıp yazmak sözümdür benim
Çoğalsa da virgüller gına gelir saymaktan
Tire çekip çizsem de ölçü özümdür benim

Tıkarım kulağımı muhabbette boş lafa
Doğru söyler bu dilim bulaşmadı hilafa
Şöyle bir göz gezdirdim gitsem hangi tarafa
Karanlığa dalsamda ışık gözümdür benim

Mazlum birini görsem bırakmam asla darda
Sığınır yüreğime kalmaz ki kışta karda
Zalimler sofrasında av etmedim aç kurda
Yolu çetin olsada dağlar düzümdür benim

Ekeceğim tarlaya önce tohumu seçtim
Verdiğim emeklerle umduğumu hep biçtim
Zehir oldu mahsulüm şerbet edip de içtim
Kırılmam harmanıma gülen yüzümdür benim

Ne var ne yok içim de, ayan beyan yazarım
Yerici cümle kurup ara da bir kızarım
Alevli her mevzuya duman olur tozarım
Üç-beş telim kopsa da sağlam sazımdır benim

Eğmedim hiç başımı yalnız hakka ram oldum
Hem ilim de Elif ‘i, hem bilimde Lam buldum
Girdiğim her mecliste yalnız Allaha kuldum
Gün boyunca beş vakit kırık dizimdir benim

Kafkasi’yem dertlenir kendi kendimi yerim
Tevazu hoş görüden nasibini al derim
Bazen çizgiyi aşıp dosta sitem ederim
İsyan etse yüreğim kalp de sızımdır benim
Avar’ı sorgulayıp yazmak özümdür benim


Osman Onuktav
Kafkasi

20/05/2016



Değerli Hocam dan

Ne mutlu ki kendini bir elekten elersin
Bazen haşin konuşur birkaç yelek delersin
Aslında hüsnüniyet yelpazesi yellersin
Art niyetli olanlar asıl tezindir senin
Seni bilen biliyor nefret yozundur senin...Mustafa kütükcü (muhacir bozkurt)