Hasretin dağlar kadar yüce
Istesende yıkamazsın, senin buna gücün yetmez
Ben seni unutursam tanrım beni affetmez
İçimde kıvranıp duran bu acı bitmez
Ömrümden ömür aldin tanrım seni affetmez


İçimdeki seni anlatsam anlatamam
Sana olan aşkımı haykırsam duyuramam
Geceler aylar yıllar ç/aldı heb gözyaşımı
Ahh etmedim hiç sana vursan bile başımı
Gözyaşlarım sel oldu tanrım seni affetmez


Gözlerin gözlerimde özleminle sulanır
Gündüzüm gecem oldu bir birine ulanır
Gözlerimde düşen yaş karanlığa bulanıır
Haykırışım boşuna tarım seni affetmez


Hayalle uyanışım dertlere uzanıştır
Her nefeste anışım kor ateşte yanıştır
Gafletinden uyandır nefesinle tanıştır
Sönmeyen ateşimsin tanrım seni affetmez


Nolur Canım deme bana
Sevilecek halmı kaldı
Seviyorum deme bana
Yaşayacak canmı kaldı
Bu gönül heb seninle doldu
Seninle taştı
Yüreğime ateş verdin kül verdin
Yaktın yıktın türlü türlü dert verdin
Kalbimi yoluna serdim
Bu sevda uğruna bir ömür yandı bilmedin
Yaktın beni kül eyledin
Umutlarım parca parca gelmedin
Ömrümden ömür aldin tanrim seni affetmez.




siir_YARALI_34/Avusturya