Gidişine ağıttır Rüveyda
Geceyi parçalar sessiz haykırışlar
Gündüzün maskesi düşer topraga
Sessizce ölür içimde dilsiz çocuklar
Gideşine ağıttır Ruveyda
Canımı acıtır..olmayası yarınlar

Kırılır gönlümün pencereleri
Karanlıkla aralanır tüm kapılar
Bir parça hüzün kırıntısı bulur
Nasıpsız .. yaygaracı kuşlar
Kırılır gönlümün pencereleri
Gece sesszce çöker üstüme
Karanlıkla aralanır tüm kapılar

Her kapı sana açılır sonra
Her ışığın gölgesinde gözlerin
Bir ah düşer yuregimden karanlıga
Bir deprem mahiyetinde umut
Sessizce akar damarlarıma

Yarınlar yoktur Rüveyda
Büğünse hiç yaşanmadı
Bir adım önündeyim sanki hayatın
Yaşamak ...hep geride kaldı
Aziz bir hüznü taşıyorum şimdi sabahlara
O da rengini adından aldı..

Ama yemin olsun Rüveyda
Tek varlığım olan yokluguna
Ey gönül topragımda açan papatya
Bir kez eydinya başını
Bereket ugramaz artık bu topraklara
Ve yine yemin olsun Rüveyda
Biraktıgın aziz hüznün adına
Bir şiir sancısında geçsede hayat
Muhtacım karanlıklarına

.......................