0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
640
Okunma
Karanlık ilk defa gündüzleyin bastırır
saatine bakarsın
artık saatin dünya malı
anlamsız bir aksesuar
gidecek yerin kalmadığında
kendini hissettiğinde bir orman kuytusunda
ağaçların yaprakları hiç yeşil değilmiş dersin
her ağaç ilk defa karşılaştığın dilsiz bir yabancıdır
ortada dehşet bir sessizlik var
fısıldasan atom bombası patladı sanarlar
sen aslında hep oradasındır
dünya dedikleri bir köyde yaşarsın
birgün köy gider
köylüler gider
yaşadığın kadar ölürsün
yaşamaya başladığında ölürsün
bir dakikan bile yoktur
işte bu kadar yoksul...
İlker ÖZDEMİR
5.0
100% (1)
