Yalancı baharlarla geldi geçti ömrümüz
Yine de pişman olup dönmedik yolumuzdan
Ferahlayalım derken çığlıktı hırgürümüz
Dışa taşmıştı hüzün yamalı kolumuzdan


Başka hikâyelerde arandık uğrun uğrun
Oysa alnımızdaydı ezelden keskin çizgi
Hayatın mektebinden olunca toplu mezun
İçimizde yorgunluk dilimizdeydi ezgi


Kırılgan cephemizde gönle sinmişti sükût
Estikçe rüzgâr masum kalbeydi dokunması
Koynumuzu yoklayan geçmiş zamanlı vakit
Anılar arasından etkindi bakınması


Puslu gözlerimizde külü savuran harman
Yâr bilinen gölgeyle vefasından cayandı
Kahrını yığa yığa hasrete yolcu duman
Sadrın varoşlarına kasırgayı yayandı


Cana eziyet eden ne çok şey var aslında
Yine de gövel ördek uçar yüreğimizde
Bütün bunlara şahit toz topraklı veranda
Su misali yıkanır umut dileğimizde...


Nezahat YILDIZ KAYA

------

Dost kalem incisi

Bir beyhude ah ile tüketirken nefesi
Yorgun bedenimizin olamadık farkında
Can yadırgar yerini dar geliyor kafesi
hayaller ezilirken keşkelerin çarkında......günahi Ahmet İslamoğlu