4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1483
Okunma
bu dizeler 1999 dan beri dilimde ve ilk hayatın bana verdiği acı. yaşamaya hevesli olduğum yılların son noktası o zamanlar ben on/üç yaşımdadın. dün gece sabaha kadar bu satırları düşündüm bu gün ilk defa kaleme oladım ....
bu şiir yada hayat hikayem iki/yüz/on/beş/kuruşluk bir hayatın sonudur
bu şiir sekiz gün tezkeresine kalan abime hitaben yazılmıştır
..........
Ben on/üç yaşımdaydım
Ellerim nasır bağlamıştı gözlerim kan çanağı
İlk bankalarda bekleyişim oldu
İlk ruhumu ölüme satışım oldu
Ben on/üç yaşımdaydım
Ellerim kir pas içindeydi
Nasırlıydı
Çok küçüktüm bir şey bilmiyordum
İki/yüz/on/beş/kuruşa sattım hayatımı
Attım çocukluğu banka kasalarına
Sıralarda bıraktım hayalleri
Banka kuyruğunda bıraktım tüm umutlarımı
Ben on/üç yaşımdaydım ilk ölüme aldanışımdı
Ben on/üç yaşımdaydım
Ellerim kir pas içinde nasırlıydı
Gözlerim sağanak yağmurdu
Ruhum ecele tutsaktı
Ben on/üç yaşımda her şeyi bıraktım
Hayattan geçtim
Sattım hürriyetimi bir kurşun parasına
Ben on/üç yaşımdaydım
Bir şey bilmiyordum
Sessizdim kördüm sağırdım
Ellerim kir pas içindeydi
Nasırlıydı ellerim
Ben hayatımı on/üç yaşımda
İki/yüz/on/beş/kuruşa sattım
Banka kuyruklarında bıraktım tüm heveslerimi