VEDADAN SONRA

İçimdeki ateş alevlenince,
Yarim söndürmeye, neden ki gelmez?
Ne kadar sabretsem, özlemim geçmez,
Artık çok yaşamam, vedadan sonra.

Gözlerimin yaşı, yağmur olunca,
Yârim silmelere, neden ki gelmez?
Boşa mıdır bu aşk, hâlâ mı görmez?
İnsafa gelmedi, vedadan sonra.

Bir oğlan, bir de kız hayalimizi,
O dememiş miydi, ilk önce bana?
Meğerse yalanmış, yârin o sözü,
Hâlâ unutmadım, vedadan sonra.

Dilimden ağıtlar, uçup varınca,
Acıyıp da yârim, neden ki gelmez?
Sabırsız beklerim, bir an görünmez,
Sesim çıkmaz oldu, vedadan sonra.

Göğsümün içinde, kalbim çarpınca,
Sanki her vuruşda, çağırır yâri,
Sevmeyen ne bilsin, bunca çileyi?
İçerim kan ağlar, vedadan sonra.

Hasretlik barnıma bir kurşun gibi,
Derine saplandı, kesti sesimi.
Bilmem neredesin, çağırsam seni,
Ölmüşüm, gömen yok, vedadan sonra.

16.05.2016

BEN BİLMEM