0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1357
Okunma
Nasıl bir şey bu anlamıyorum!?
Ayrılık, geri dönmeyecek bir gemi gibi yüreğimde ağırlaşıyor,
Bir yaz sıcağının tam ortasında donup kalıyorum,
Nereye baksam gözyaşlarım sanki toz duman oluyor,
Otoban manzaraları öyle sessiz ki,
gözlerim çatlıyor yüzümde…
Sözcüklere sığmayan öyle şeyler akıp gidiyor ki içimden,
ne kendime dönebiliyorum,
ne de sevdiklerime!..
Başka türlü bir yolculuk bu,
Hep aynı yöne gidilen ve hiç dönülmeyen…
05.08.2004/İstanbul’dan Ankara’ya dönüş yolu
ŞİİR-B.BİRİCİK
5.0
100% (3)
