Hani seyredersin ya!
Uçuşurken kar tanelerini.
Eriyecek diye;
Dokunmaya, incitmeye kıyamazsın.

Ama düşer yine de yerlere,
Serilirde ayaklar altına hasır hasır
Basar geçersin üzerine velhasıl.

İşte o sensin sevgili;

Hani yağmur yağar da çisi çisi,
Göz pınarlarına karışır düşer yerlere.
Hüzün olur da dolar,
Senle Gülen gözlere.

Yaprakları düşer ya dalından.
Çırılçıplak soyunurda çınar yalnızlığa.
Yine boyun eğmez,
İçinde ki umutsuzluğa.

İşte o bendim sevgili.

Hani oturur da kayalara ,dalarsın ya derine.
Okşarken saçlarını ılık ılık rüzgar.
Yosun kokularını çekersin yüreğine,
Göz kırpar sana yakamozlar.

İşte o sendin sevgili.

Hani vururda dalgalar sahillere.
Sürüklenir peşinden kum taneleri.
Savrulur da darmadağın poyrazında,
Batırır;
Sana yüzdürdüğüm kağıttan gemileri.


Hem kar tanesi,
Hem de yağmur, çisi çisi.

Hem gönlümde gamsın,
Hem de, Kalbimin birtanesi.

İşte o sendin sevgili.


Erdinç Sert