Kalemim “yaz“ dedi,“ hele yaz ozan“
Yol vermez dağların düzüne yazdım
Yazdıkça açıldı kararan izan
Aşığın terleyen gözüne yazdım

Türlü ahval gördüm türlü desise
Şeytanla dost olan düştü yeise
Selamın hükmü yok çıkarcı sese
Münafığın kokmuş sözüne yazdım

Sadakat azalmış sevgi yaralı
Aile mevhumu bahtı karalı
Ne mecnunlar kalmış ne de maralı
Gönlün teli kopmuş sazına yazdım

Yetmişinden sonra azan moruğa
Giydiği esvaba ve de çarığa
Haşhaşi artığı aklı kırığa
Soyunda gizlenen gizine yazdım

Vatandan beslenip kin tutan ite
Askere polise mukavemete
Vekillik zırhıyla her ihanete
Bölücü partinin pozuna yazdım

Komşusu aç iken doyan insana
Doğruyu demeyen eğri lisâna
Makamla sağlanan cümle ihsâna
Haram aşın kokan tuzuna yazdım

Ekranlarda koca arayan kıza
Dinsiz dindarlarda maddeci naza
Tüyü yolunurken sırıtan kaza
Maymun iştahına muzuna yazdım

Değişmeyen ne var ne varsa bozduk
Mal için herkese kuyular kazdık
Biz böyle değildik azdıkça azdık
İsrafın yorulmaz hızına yazdım

Halkı zehirlerken para aşkına
Çiftçinin hormona kara aşkına
Armut kadar çilek satan şaşkına
Tüccarın faizci hâzına yazdım

Vefanın içini boşaltanlara
Merhamet denince cin tutanlara
Darvin taklitçisi kaltabanlara
Bu millet derdinin yozuna yazdım

Edepsizde edep sermayesine
Siyasetin yandaş himayesine
Milleti uyutan hikâyesine
Gül diye verilen güzüne yazdım

Medyada vatanı satan soysuza
Türedi zengine dünkü donsuza
Bayrağı sevmeyen cümle uyuza
Profun çalıntı tezine yazdım

Yazdım da ne oldu değişen ne ki
Kararan kalplerin her biri şaki
Ne kul ölümsüzdür ne zulüm bâki
Anlayan olursa özüne yazdım

Hey Makberî belki kelamın boşa
Doğruyu kaldıran kalmadı başa
Can dediğin ne ki benziyor kuşa
Günü beş edenin yazına yazdım

____________________ Makberî