AYRILIK

Demiştim bir gün sessizce çekip gideceğimi
sevdamı sana bırakarak
derdest edip acıları yanımda taşıyarak gideceğim

demiştim gökkubbenin üstüne abanacağını
her gününün geceden farksız karanlıklar içinde kalacağını

sessiz çığlıklarına düşen feryatlar
hatıralara gizlenmiş kokum
her soluğunda burnunu sızlatacak

gökyüzünde kararan bulutlar inecek gözlerine
ağlamak isteyeceksin belki
bulamayacaksın bir omuz başını yaslayacak

terlemeyecek ellerin başka bir avuçta

anlatamayacaksın derdini kimselere
üst üste zımbalanacak içinde biriktirdiğin hüzünler
düşeceksin bir boşluğa
uçsuz bucaksız karanlık ve derin

çığlıklar atmak isteyeceksin sessizce
çınlayacak sadece kendi kulakların
duymayacak yastığını paylaştığın o adam

belki bir an uykuya dalacak
sırılsıklam terleyecek
kabuslarla uyanacaksın

açtığında gözlerini
beni yanında bulamayacaksın

her nereye uğrasan
yanında oturanları ben sanacak
kim bilir neler mırıldanacaksın

belki bir şiir dinletisi
belki bir hasta ziyareti
ya da bir imza günü
ve ya başka bir anın değeri olmayacak gözünde

belki de bitkin düşüp
huzurla kollarımda uyuduğun o kısa anı hatırlayacaksın
ya da trenle yolculuğumuzu
bir daha görüşmek üzere vedalaşamayacaksın

keşkeler dadanacak diline
sıkarak dişlerini dudağını kanatacaksın
her yutkunduğunda
keşke bende kalsaydı
keşke ben de onu sevseydim
yalandan da olsa sevdiğimi söyleseydim diyeceksin
ama çok geç

bil ki seni üzmeme adına senden vazgeçtim
bil ki seni çok sevdim
bil ki sen bende herşey olmuşken ben sende koca bir hiçtim
bil ki bedenini yanımda götüremesem de ruhumu sende bıraktım

ruhundan ayrılmış bir bedenle gidiyorum şimdi
hani olur da merak edersin diye söylüyorum
derdetme yalnız değilim
yanımda bir ben varım
bir yalnızlığım
ve sana olan sevdam

var sen beni unut
ben seni asla unutmayacağım
elveda sevdiğim

Efkan ÖTGÜN