Tunelin ucunda hayal ettiğimiz ışık
Yürüdük yürüdük ne ışık ne cemal
Git git uçsuz bucaksız görünmez oldu bir çıkış yolu
Peymanımızdı şu gün şu saatte orda ol diyordu ses
Sesin peşindeydik hayallerimiz bizi güneşten koruyan siper olmuştu
Kim hayal eder ki bir tuneli bir karanlık tünele girmeyi
Kim kendi isteğiyle diri diri

Kim ister ki ölmeden mezara girmeyi
Sonunda ışık olsa da

Ki o yol tertemiz ne kadar muazzam şık olsa da
Hep bağ bahçe değil miydi muradımız
Gül çiçek çayır çeman

Her gönülde bir kükreyen arslan
Bir prens bir han
Oysa ki kalbim üzgün çizik çizik çizilmiş
Çiziyor kendini sana bir güzellik yapmaya hevesli toy ooy oy
Kalmış ki kan revan içinde duyan kim
İçimse külhan yanmakta alaz alaz
Bir büyü lazım bir şiir
Bir terennüm

Ahh gönlüm nedir bu yara bere
Sen kanamazsın bilirim boş yere
Böyle yanıp kavrulduğun kim ki bari deyse
Bize bir ilahi lazım şu aç biilaç gönlümüze
Bize bir mehtap gecemize bir hilal bir afitap gerek

Nasıl da ihtiyacımız var bir himmete
Bize bir ilahi ikram gerek

Yüksel Nimet Apel

22/Haziran/2015/Pazartesi/Bodrum