bedel
karası kağıtlarda,
yarası yüreğimde hiçliğin. yandığımı görse pervaneler, el uzatan varsa üşüdüğündendir. sonra dönüp bakarım ardıma, bu kadar mıyız der susarım. bir cebimde elim, diğerinde ölüm. hafif bir esinti bekler kainat, bir kelebeğin kanadından savrulurum. |