1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
604
Okunma
Şairim der tevazuu asla bilmezsin,
Kalemini kin ve nefrete esir edersin!
Yazmayı düstur bilir, kendini seversin,
Vah sana ışıksız kalmış edepsiz seni!
Ağzını açar, doluca küfüre dalarsın,
Yazdığın iki kelimeye sığınırsın,
Aşığın haline imrenir, ama olamazsın,
Debelenme boşuna aşktan bi habersin.
İşin taklit yolun ise yalakalıktır,
Güçlüye dayanıp zehirle yazmaktır,
Sendeki bu hal boş, aşk ise evladır.
Çabalama boşa aşığın dostu haktır.
Bir cümle söz, hak ile yazılmış kelam,
Olmasın hakkında senden ızdırap elem,
Övgüye kapılıp olma azılı düş, ihtilam!
Kaleminde olsun hak, hukuk cümle allem.
Aşığım seninin gibi gördüm niceleri,
Sabır ile bekledim yazacağın heceleri,
Acep dilinden ne çıkacak bu günleri,
Kaybedip durursun bu hal ile nasipleri
5.0
100% (1)
Cevap Yaz