az önce nasılda aklıma düştün damdan düşer gibi
yüreğimin ucuna ilişen koca bir mektup ve okunmaya unutulan
ah azade gönlümün saçaklarına sinen korkum
şimdi seni özlemek ve yüreğime sevdanı gömmek ne kadarda zormuş


bensiz çiçek toplamaya gittiğinde
dut kurusu rengi saçlarını okşayan sabah serinliğini kıskanırdım
ya şimdi sensizliğin kaçıncı basamağında olduğumu bilemeden
yalnızlığın dibine doğru inmekteyim
bilemezdim zamanın bu kadar acımasız olacağını
ah azade gönlümün saçaklarına sinen korkum


adını ilk duyduğumda garip bir korku kaplamıştı
azade başıboş özgür hür işte sende öyleydin
seni o yüzden sevdim
ellerine ilk dokunduğumda
güvercin kanadı gibi titremekteydi
sıcacık bir hayatın avucuna emanet etmişken beni
kayıp gittin ömrümden


ya şimdi sana dokunan ellerim buz kesmekte
yüreğim gece
ve okunmayı unutulan mektubum
ah azade gönlümün saçağında yarım kalan duam



toprak dama ekilen düş çiçekleri gibi solan sevda çiçeğim
neredesin
kayıp iklimlerin kayıp sevdası
neredesin
ellerine konan yağmur kuşları olmak isterdim
ve seninle beraber düş ekmek isterdim kayıp bir gezegende
ah azade gönlümün saçaklarına sinen korkum