Biri bıraktı beni,
Ellerim sahipsiz.
Bir duaya kaldırıyorum onu istemek için,
Bir saçımı başımı yolmaya.
Avuçlarını öpseydim keşke giderken.
Her avuç açtığında tanrıya,
Dudaklarımın izi olsaydı dualarında.
Günahlarının.
Cinayetimi fısıldasaydın dualarınla.

Kor oluyor cehenneme ruhum.
Gidişin intihar.
Katliam duygularım.
Nereye baksam acizlik odanın içi.
Gidişin intikam.
Senin için vazgeçtiklarimin bedeli.

Gideli kaç asır oldu belli değil.
Belki gelirsin şüphesi sızlatıyor kan damlayan bileklerimi.
Kemiklerim mi?
Kırıldı sen kapıyı çarpıp giderken.
İnerken cehennemin yedi kat dibine,
Bir çığlık!
Tekrar gün ışığı, ambulans sesleri.
Etrafta bir koşuşturmaca.
Sedyeler, serumlar, ilaçlar.
Başaramadım galiba?
Ne olur, kurtarmayın beni.
Ölüm bir nefes uzağımda duruyor.
Sen rahat uyu.
Dünya ben var olmasamda dönüyor.

Gömüyorum beynimin en hücra yerlerine intihar düşüncelerimi.
Filizlenip çoğalıyorlar durmadan.
Aklımı kaybetmedim ben,
Delirdim..
Yoksa intihar etmeden nasıl bu yaşıma kadar gelirdim?

Gelir mi?
Pek sanmam..

08.04.16
21:49
Burhan KARACA