4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
821
Okunma
Kör bir kuyuya düşmüşken
Geldi nigehban bir el
O bayıltan renkleriyle; dilerim
Senden essin, o yel.
Varacaktım sahile lakin
Kaldım ortasında denizin
Geniş zamanlarımdaki duam
Yetişti çabucak, serin.
Ağlasın gökler, titresin bulutlar
Sarsılsın arş-ı azam
Ruhum, yolunda hapis
Alnım secdede, kapına varam.
Ağıtlar mı yakmak gerek,
Yokluğun hengamında
Baht-ı karayım, Sultanım
Kutlu zaman diyarında.
Sonsuzluğa özlemdir hep
Ta derinlere dalışım
Üflesen nefesini bir kere
Belki, yokluğa alışırım.
Şimdi nerdesin diyorum
Mekanını söyle
Ardından bakan, son gözlere
Kapandı mı perde.
Kaçıncı bu gözyaşı
Kaçıncı haykırış
Sunuldu şehadet şerbeti
Etmem artık, aldırış.
Sustu tüm şarkılar
Sustu, tüm nağmelerde
Bir ben miyim, sanki garip
Sen de hakkın; helal eyle…..
Murat AYDIN
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz