Gözlerim yollarda bekler yâri her seherde
Görse cemalini canıma can olsa acep nerede
Derdim aşkında yanmaktır perde perde
Hasret kaldım cemaline göremedim yine bu gece

Aşkla nazlı yâri beklemeyle eder mi gönül pes
İstersen yolda aşkı için yüreğini kes
Aşktır bu belli olur gönülde görür herkes
Hasret kaldım cemaline göremedim yine bu gece

Gönlüm bir kuş gibi görmek için eyler heves
Onun kokusu ile alır bu gönül tatlı bir nefes
Nazlı yar sevmek içindir nedir gönlündeki o kafes
Hasret kaldım cemaline göremedim yine bu gece

Aşkla sevmelerde olmaz hiç taklit
Aşkla sevmelere bulunur her zaman vakit
Aşk ile sevmelere gönülle gözler olur şahit
Hasret kaldım cemaline göremedim yine bu gece

Aşk olursa taklit o gönülde bozulur
Üç gün sonra gider aşk yok olur
Aşk ile sevenler bu âlemde az bulunur
Hasret kaldım cemaline göremedim yine bu gece

Gönülde aşkla şairler şiir yazarlar
Sanmayın okumayan olmayınca kızarlar
Aşk nereye varır mısralarında ona bakarlar
Hasret kaldım cemaline göremedim yine bu gece

Kul Mehmet’im imanla aşk hakikattir
İmanla aşkı yıkan bilin ki nefrettir
İmansız aşkla alınan nefes söyleyin nefes midir, eziyettir
Hasret kaldım cemaline göremedim yine bu gece

Yar yola çıkmış beklesin o sevdiğim demiş
O beklesin derken gönlümde bin bir çiçekler yeşermiş
Aşkı bilmeyende beni sevinçli görünce bu delidir demiş
Yârin cemaline aşka hasret kalmayan nereden bilebilir vuslatı
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-