Yıllardır su değmedi,
Topraklarımda ki köklere
Beni nadasa bıraktın
Çaresizce

Bir dargın bir barışık
İki sevdalı olduğumuza
Kanan aptal aşık
Severdim seni,
Sonbahar, yaz

Düş çiçeklerindeydi hayalin
bir tek sana kıyamazdı
Yüreğim

Mendilim elimde
Her daim hazırdım
Gözlerinden damla damla
Akan tuz gölünü silmeye
Ne yapsam olmadı
Yüreğindeki payton da
Bana yer yoktu ...

Asmanda koruk bile olamadım
Bir çizik daha attın
Gönlümün sayfasına
Gözlerimin önünde
Aşkın şekerlerini dağıtıyordun
Her önüne gelene

"Zeynep" özeldi senin için
Kırmızıyı ona ayırmışsın
"Ayşe’yede " pembeyi
"Noktaya", siyahı," virgüle" griyi
"Nurgül’ede" maviyi

Ben öylece baktım
Ki kapı aralığından
Benim rengim mordu...
Belki diye iç çekerek
Bekledim bekledim
Cebinden çıkarırsın diye
Umutlanarak

Baktım sana, gözlerimi
Gözlerine dikerek ...
Beni görünce kaçırdın,
Kaçırdın bakışlarını
Yüzün allak bulak olmuştu
Domates gibi kıpkırmızıydın

Sayende
Aşk şekerimin rengi de yoktu
Kokusu da...tadıda
Tarçınlı, karanfile Bayılırdım da
Ayıltan olmazdı

İnsanların hiçbir zaman
Uğramadığı lunaparkı
Bilir misin?
İşte öyle
Dönme dolap gibi dönüyorum
Kendi kendime

Az sonra ne olacak hiç bilmiyorum
Yaşamın salıncağında düşüyorum
Yavaş yavaş...
Gözlerim aniden kararıyor

Gazeteler, yazar mı ?
Hiç bilmem
Ki şekersizlikten öldü diye