(Biten sözcükle, başlayan şiir)

Ne de güzel açmış, gönülde al gül
Gülüyor bak yüzün, güle bakarak
Bakışın da gizli, menekşe sümbül
Sümbülde coşuyor, koku saçarak

Saçılır kokular, gönül şen olur
Olur da her seven, bir huzur bulur
Bulunca huzuru, hüzün mü kalır
Kalınca da kalbi, hoşça yakarak

Yakışı hoş olur, aşk duygusunun
Duygular yitirmez hiç saygısının
Saygılar merhemdir, iç kaygısının
Kaygılar bitermiş, sevgi ekerek

Ekilen sevgiler, büyür boy verir
Verilen her sevgi, ilgi de görür
Gören gözler ise, pek mutlu olur
Oluşunda da mutlu, bir iç çekerek

Çekilen her sevda, zor olur derler
Derler de hicaptan, kızarır terler
Terleyen sima da, görünür nurlar
Nurlu geceler de, şafak sökerek

Sökünce şafağı, aydın olur gün
Gün boyu yürekte, sanki bir düğün
Düğün yapan yürek, cananla öğün
Öğünür bir ömür, koşup akarak

Akan pınarlardan, lüzumsuz içti
İçti de aşk ile, kendinden geçti
Geçtiği yol, köprü, başına taçtı
Taç ile tahtını, burca dikerek

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ