Ayrılık yoluna hiç kalmadı tahammülüm
Gönül bağımda artık ötmüyor yar bülbülüm
Gerçi söyleyecek bu son sözümdür yar benim
Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

Sen çekmezsin galiba ayrılık acısını
Ben her gün çekerim yar sensizlik sancısını
Hasret ile ayrılık takmış yar kancasını
Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

Sıra dağlar gibi yar hasret araya girdi
Seni bilmeyenler yar suçu hep bende bildi
Bilmem bu ayrılık yar araya nasıl girdi
Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

Bu kor şikayeti yar söyle ben mi istedim
Çekip giderken halim ne olacak bilmedin
Ağlar bu gözlerin sen yaşını hiç görmedin
Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

Son defa söylüyorum ne olacak sonumuz
Vuslatla kavuşmaya çıkmaz mı yar yolumuz
Hep böyle kırık mı yar kalacak bu kolumuz
Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

Onca dil döktüm sana gelmeye yok niyetin
Al sök bu gönlümü bu olsun benim diyetim
Zaten benim aşkımdı sevmekle bu servetim
Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

Kimsede bulunmaz bu sendeki kuru inat
Kırıldı uçurmaz yar beni artık bu kanat
İstediğin bu cansa vereyim yar teminat
Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

Unutmak en güzeli artık yar bana göre
Artık bundan sonra kim kavuşmayı ah göre
Artık hayatım söndü yaramadı bu yöre
Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

Kul Mehmet’im söz bitti laf artık hiç laf değil
Ayrılık bileğini bükemedin sen eğil
Sen aşkla sevmelere artık ver yine meyil
Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

Mehmet Aluç- ©Kul Mehmet-