Üşüşüyor gündüzleri
Karınca misali insanlar
Herbirisi ayrı teselli cümlesi ararlar
Hep yanımdalar sağolsunlar
Ama geceleri uzak olsunlar
Geceleri bana bıraktım.

Sabah gün doğmadan
Açılır göz kapaklarım
Bir bakmışım günü yarılarım
Düşünemiyorum
Ne olur yarınlarım
Geceleri iple çekiyorum
Gündüzler anlamını yitirdi
Geceleri bana bıraktım

Görmesin yavrularım
Gözyaşımı diye
Kendime gün boyu bir rol biçtim
Akşama kadar onu oynattım bedenime
Geceleri bana bıraktım

Öptüm sabahın ilk saatlerinde
Sevdiklerimi
Yanaklarına anne öpücüğü bıraktım
Sevdikleri yemekleri yaptım
Onlar dağıttı evi ben toparladım
Bu sefer kimseyi azarlamadım
Geceleri bana bıraktım

Gün batmadan iner yelkenlerim
Toprağın koynuna uzanır gibi
Uzanırım yatağıma
Bir huzur kaplar bedenimi
Geceye ulaşmak için binbir umutla
Kaparım gözlerimi
Kendimi dünyaya kapatır gibi
Bir teselli ararım Yaradan’ dan
Gözyaşımı secdeye akıtmak
Gönlüme teselli olur diye
Umutlanırım
Ellerimi semaya açtım
Geceleri bana bıraktım.

Ülkü KARA
26/04/2016
Bursa