Ne hoş bir anlatım. İki satır sadece ve kalan boşluklar için bırakılmış binlerce satır.

Sen, duvarın iç yüzü demiş şair, ben dış yüzü. Ona ulaşamadığı için mi iç yüzü sen demiş yoksa incelik mi yapmış bilinmez. Belki de şair, kendini dışlanmış hissetmiş.

Aynı duvarda olmak bile yetmiş olmalı şaire ki çok da fazla söze ihtiyaç duymamış. İnce bir sitem dışında dışa vurulan çok da fazla hüzün yok gibi. Yavaş yavaş işleyecek belki de duvara sevgisi ve gizlediği duygular. Yavaş yavaş dizecek sözleri onun uğruna ve sabırla bekleyecek etkisini.

Tutunmuş bir kere sevdiğinin duvarına ve acelesi yok. Sabırla duvarın hücrelerine sinecek sevgisi. Dışarda üşüse de şimdi, sıcak günler gelecek inanıyor şair buna tüm kalbiyle. Neden olmasın ki, büyük sevdalar hep sınanmıştır tarihte ve dilden dile dolaşmıştır.

Aynı duvarda var olmak bile anlamlı bence günümüzde. Yeter ki samimi ve sevgi dolu bir duruş olsun. Duygu sahibi insanlar farklı yüzeylerden bile hissederler birbirlerini.

Aynı yüzeyde çılgın ama manasız bir dansdan daha ekli bir durumdur bu bence.

Az söz çok düş etkisi.

Saygılarımla.

hayal deniziii tarafından 4/25/2016 1:10:57 PM zamanında düzenlenmiştir.