Yoğun yığın duygu harmanıyım

Sürgün filizlerin

Uzayıp boy atan sarhoşluğunda

Kopup gelen açık deniz dalgalarına

Kaç kez sormuşluğum var seni..

Ütopik şaşkınlığımla kaç kez ağlamışlığım

Plotonik düşlerimde ne kadar çok görmüşlüğüm..

Kim bilir kaç kez saymadım..

Eril tutkuların umut’su mahkumluğunda

Utangaç şiir sözlerini okumuşluğum

Yokluğuna küfredip dokunmuşluğum..

Gülmüşlüğüm, darmadağın olmuşluğum içinde

Bilinmez denizlere şiir yüklü yelkenler açmışım..

Martıların kanat süzen özgürlük sevdasından

Bahar kelebeğinin Aşk’a ipek taşıyan zarif kanatlarından

Vaz geçmişim..

Kaçıp kurtulmak gitmek istiyorum..

Savaştan uçaktan korkmuş çocukların

Göz yaşlarını silmeliyim

Genç kızların çeyizlerine

Umutlarını sermeliyim

Bu kaçış kurtuluş değil,

Bilinmezliğin karanlığa saklanışı


Necip Kahraman