Rutubetli duvarına dönük ağlar
Yastığa baş koyduğunda uykuları kaçardı
Mahzun yüreğini derdi dağlar
Ne olduğunu bir tek satıra açardı

Kimse imkan bulup okuyamadı
Kimdi ya da kimlere idi sözleri
Her gece feryat eden sesini kimse duyamadı
Lakin feryadının sessiz dili idi yaşaran gözleri

Mahalleye haftada bir volta vurur
Eksik diye aldığı çay sigara olurdu
Kimse ile kelam etmeden evin yoluna koyulur
Göz göze gelmeye uğraşsak ta bakışlarını korurdu

Öz geçmişinden herkes bir haber
Yaşını bile tahminlere göre hesap ederdik
Devlet kayıtları dahi sade Anadolu insanı der
Bundan ötesini de hiç kimseden öğrenemedik

Kimdi kırkında saçlarına ak düşen bu adam
Birini mi arardı birinden mi kaçardı
Bu denli kilit vurulmuş sukutu kim açardı
Akıllarda ki soru sadece dedikodu saçardı

Tek katlı iki göz yuvası bir gece alev aldı
Yangın sönse de geride bir tek kül kaldı
O nerede idi bir merak daha akıllara saldı
Bir daha görende olmadı sanki açılmayan bir faldı

Kimdi kırkında saçlarına ak düşen bu adam
Ardında bıraktığı benim bulduğum bir parça kağıttı
Lakin kağıtta sır gibi kutsanmış bir resim vardı
İsimsiz mezar taşları, kimdi toprağa koyduğu insanları adı