Üç bıçak yarası
Kurşun vurdusu değil gülüm hançer yarası
Bir ağa bey muhtaçlığın en alasında çekip giden
İki can, canı yaşatan en mükemmel yar
Üç sen oldun, sen yüzsüz azrailim
Adımı mecnun eyleyen
Zamansızlığın zülmünde bırakıp giden
Uslanmayan, teselli edilmeyen
Sen oldun sonum
Sen oldun…

Üç bıçak yarası
Çalınma hissi değil güzelim
Var sayımda kalmadım
Olabilir ihtimali son sözünde terk etti
Boyadın zifiri karanlığa hanımı
Soldaki acımalara son sensin
Başlangıçta olduğu gibi
Boyun büküşüm gidişine değil
İhanetine seviyorum demene
Her şeyde bir son derdin
Şimdi sonum oldun
Sen oldun sonum
Sen oldun…

Üç bıçak yarası
Ölümün yolu değil sevdiğim
Bir seviyorum diyip çekip gidişin
İki başkasına da seviyorum diye bilmen
Üç sensiz ölürüm diyip yaşaman
Gülüyorum sevdiğim
Başkasını da sevmene
Sensiz edemem demene
Uysalca masumca sökülüp
Yılan gibi zehirlemene gülüyorum
Sen oldun acılarda gülüşüm
Sen oldun sonum
Sen oldun