BİR CAHİLE SAKIN UYMA...

Aklın damarına girer, bir cahile sakin uyma!
Sonra seni muhtaç eder cehennemin zakkumuna.
Bir kez olsun kalbi sızlar, namaz abdes kafi olsa;
Rabbin sorgusundan korkar, birazcık insafı olsa.

Sanırsın ki masum biri, ne hâle düşürdü yurdu,
Zaten fikri doğru olsa, cümle alem inanırdı.
Dönüp bakma bu cahile, gözlerinin feri gider!
Sakın bir omuz da verme, seni cehenneme iter.

Oturmuş sinsice yola, kılavuzluk eder kula.
Madem işi haktır ula...bu ayrı gayrı ne ola?
Toplar da teberruları harcar mı ki hak yoluna?
Bu dünyada cebi dolsun, mahşerinde zillet ona.

Bize illet, ele hizmet, meğer amacı ihanet,
Haklarını nasıl öder, geriye isterse millet?
Varsın kalsın uzaklarda, uğraşmasın garibanla,
Millet uyuyor sanmasın, vurur şamarı zamanla.

Şair abdal der ki kendi: benim cismim fikrim belli,
Gönüllere bir hâl olmuş, kim akıllı kimdir deli?
Rengim kara fikrim aktır, hak arıyan azmim vardır,
Tez koşarım deli deli, erenler çağırsın yeter..

17.04.2016

BİRGÜN BİLİRSİN