kart limiti boyunu aştı maaşın
ki kalmadı kefen parası naaşın
ne çay kaldı ne bağ bahçe
çalışmadan sofraya gelmez aşın


gülhanla çıkıyorum diyorsun
dışarısı aydın havası
dışarısı gül kovası
dışarısı gülistan ki gülüyorsun

dem/edim mi ölenle ölünmüyor kezibân



kapının dili bile içine kaçmış
ana artelleri kulağın kirişte
yüreğin zil çalıyor girişte
omuzlasam kapını duvara açılıyor


terennüm uymaz sana diyorsun
sevdası dip dalga
sevdası uyak sesi gizli kip
sevdası ahraz ardına bakmıyorsun

dem/edim mi ölenle ölünmüyor kezibân



yatağı dikenli akarken ırmak
kucaklaşmak olunca ıramak
aynı daldan düşüp ayrılmak
sonsuz ağıt sesi içimde anmak


bülbülü leyla sanmak
yaşamak aşk’a kıymak
yaşamak huzurdan ırak
yaşamak kendi sevdama tuzak

dem/edim mi ölenle ölünmüyor kezibân



bende hep dağlar gibi sabır diledim
ay doğurmuş karanlığa yüreğin
sevdim diye içime ördüğün kafes
parmaklıklardan nere baksam kıt nefes


yutkunurken tık etti adem elması
zordur alemde insan olması
zordur yareleyli gönül alması
zordur çeyrek asır ölüm anması

dem/edim mi ölüyorum ölüyorum kezibân