Yaşayıp giden zaman içinde, bir garip yolcu idim
Neydin bilemem ama inan ki ben bir meydim
Çalındı çalınmadı, ama kalbine değdim
Yüzündeki gülümsemeydi beni hayata bağlayan
Hayata tutunurdum da olurdum bir küheylan...

üstümüzden geçerken kara kara bulutlar
Nedendir bilmem ama gökyüzü şimşek çakar
Gariplik mi, yoksulluk mu bu yürek hep korkar
Yüzündeki gülümsemeydi, yüreğimi ısıtan
Geceye tutunurdum sen yanımda olursan

İki kişinin arasına olmadık biri girdi
insan demiyorum ona adeta kara kedi
mırıldandı, mıkırdandı, kaşla gözü yedi
Olmadık lafındı, şu içimi karartan
Bir soğukluk geldi o güvendiğim kapıdan

Güvendiğin dağlar üzerine yıkılır
Yüreğin ve için dar ağacı sıkılır
Altın kafes gibi sözler, dil üstünde tutulur
Dile kelepçe olmaz, yürek söylerse çıkar
yürek soğudu azizim her şey burada biter ...
H.T.N