1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
822
Okunma
YIKIK ŞEHRİN ÇOCUKLARI
Yıkık şehirlerin çocuklarıyız biz
Karanlık köşelerde
Penceresizdir evlerimiz
Umut tohumları yeşermez bahçemizde
Yoktur hayallerimiz
Perdeler çekilmiş düşlerimize
Utançtır hikayelerimiz
Kapris, naz, yasaktır ağlamak çocukça
Yasaktır gök yüzünde uçurtmalarımız
Esir alınmış beyinlerimiz
Olsak da dokuz on yaşlarında
Köle yazılmışız arsıza
Bakmazlar çocukluğumuza
Paçavradan sayılır bedenlerimiz
Yıkık şehirlerin çocuklarıyız biz
Çocukluk mu?
Onu da pek bilmeyiz.
Davut Tunçbilek/Keskin
5.0
100% (1)