KAZIM ÖZTÜRK
ÖZTÜRKÇE
[email protected]
TYB Muğla Gezisinde Okuduğum Şiirlerim
Gezi boyunca her yazar, intibalarını, gezi ile ilgili görüşlerini, fikir ve düşüncelerini aktardı. Hepsinden alınacak dersler, ibretler vardı. Öyle ya yolculuk; konuşmadan, sohbet etmeden, hasbihalsiz olur muydu? Bu yönüyle yazarlarla seyahat güzeldir! Bu açıdan her yıl yapılan; “Yazılacak Çok Şeyimiz Var” kültür gezisine katılmaktan memnunluk duyuyorum. Benim gibi tüm yazar arkadaşların da aynı duygular içinde olduğunu biliyorum.
Gezinin, sıkıcı, yorucu olmaması için bir veya iki kere konuşma fırsatı bulanlar oldu. Bendeniz de iki kere konuşanlar arasındaydı. İkinci konuşmamı, yazmış olduğum şiirlere ayırdım;

Donmayan Ne Kaldı?

Kar mı yağdı? Elleriniz mi buydu?
Ne kar yağdı, ne eller üşüdü!
İnsanlık iflas etti, fikirsizlik buydu!
Her şey donmuş;
Zihin, dimağ beyin! ...
İnançlar buz tutmuş,
Samimiyeti maskeler yutmuş!
Ruhtaki donma daha derin!
Gülmek istiyorum, suratlar donuk.
Bakmak istiyorum, bakışlar sönük!
Empati denen bir şey vardı,
“Em” yok olmuş, “pati” yanık!
“ver elini” desem, eller kurşun!
“sevgi” sözü, kenarda dursun…
Aile buz tutmuş; çocuklar üşüyor!
Baba donuyor, anne buzdağı aşıyor!
Güneş girmez olmuş hanelere;
Bireyler ruhsuz yaşıyor!






Siz Hiç Çocuk Oldunuz mu?

Siz hiç çocuk oldunuz mu?
Ülkesi elinden alınmış, huzuru gitmiş,
Annesi, babası ahirete göç etmiş,
Yiyecek ekmeği, içecek suyu bitmiş!
Bombayı oyuncak sanıp, mermilere kanmış!
Gece atılan füzeleri, gündüz tank paletlerini,
Silah namlularını ninni sanmış!
Siz hiç çocuk oldunuz mu?
Doymak nedir? Anne nedir? Baba nedir?
Ev nedir? Sevgi nedir? Şaka nedir? Bilmeyen,
Taşı yastık yapan, geceyi yorgan edinen,
Ayakkabı yerine yalın ayaklığı, elbise yerine çıplaklığı... giyinen!
Kahvaltıyı rüyasında görmeyen,
Midesine sıcak çorba girmeyen,
Anne kucağı görmeyen...
Sahi siz hiç çocuk oldunuz mu?

Şiirlerimin tamamı; antoloji.com’da mevcuttur. Google’dan; “Kazım Öztürk Şiirleri” diye girerseniz, tüm şiirlerimi bulabilirsiniz. (16 NİSAN 2016)