Sevgili;

Kan çanağına döndü gözlerim, anneye hasret gibisin
Ölümün ardından, “Hani nerdesin? ” der gibi o sesin

Ürkek ceylan gibi nedendir bu sessizce çekip gidişin
Dilim lal, kalbim sükut içinde, eylül’ce gelmez misin.

Ey Sevgili;

Cümle cümle seni anlatmak, ne kadar zor olsa da
Verilen sözlerin arkasında kalleşliğim beni zorlasa da

Şehid namzedi namıyla sana, belki son defa yazsam da
Şehir sensiz, odam sessiz, Fakir’ e gelip sevmez misin.

Ey Sevgili;

Adını vermişim yıldızlara, vicdan ruhsatlı muhabbetimle
Gün ağarmadan, başladı sensiz hayat bir kez daha yine

Kirpikler çiğe döndü, Eylül resminde gözler gezindikçe
Yüreğim yaralı, ufkum karanlık, gelip seslenmez misin.

Ey Sevgili;

Zannetme ki yaşar bu Fakir, sen benden gittin gideli
Zannetme ki unuttum, sevda bahçemdeki o gül sesini.

Zannetme ki hayat kolay bana, duru akar aşkımın ateşi
Zaman yorgun, gök siyah, aşkında fecr’e nur vermez misin.


Ey Sevgili;

Huşu içindesin bilirim, lakin görsen sensiz ölüdür bu can
Sana, senli şiirler okuyayım, haydi ne olur oluver Canan.

Öyle yaşayalım ki efsane olsun adımız, hem de dillere destan
Ruhum bitap, kalem harap, çağrıma kulak kesilir misin.

Ey Sevgili;

Sana elveda demiyorum, aksine yarın görüşmek üzere
Tüm engelleri reddederek koşalım aşkla özgürlümüze.

Kayıp Gül’ ün adı, tarihte yerini alabilsin yeniden diye
Gül susuz, Mecnun huzursuz, dar sokaklardan geçer misin.

Ey Sevgili;

Fani hayatta, senle aşka doymak ne mümkün eserken
Hep bebeksi kokardın, üstelik hep aynı mevsimdeyken.

Yeter bu sitem, bitsin karanlık hücrelerdeki vesvesen
Akıldurgun, dimağlar kupkuru, nefesin üflemez misin.







Murat AYDIN
08/02/2014….. Bursa